Φυσικές συνέπειες - αφήστε το παιδί να δει τις συνέπειες των πράξεών του

 

Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D., Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Φυσικές συνέπειες - αφήστε το παιδί να δει τις συνέπειες των πράξεών του

Τι είναι οι φυσικές συνέπειες των πράξεων;  Αυτό που ακολουθεί ως λογική συνέπεια μιας πράξης.  «Δε θέλω να βάλω καπέλο»! «οκ, βγες χωρίς καπέλο στο κρύο».  Η φυσική συνέπεια της πράξης του να βγει στο κρύο χωρίς καπέλο είναι να κρυώσει.  Και ενδεχομένως θα γυρίσει να βάλει το καπέλο του!  Οι φυσικές συνέπειες αποτελούν ένα καλό εργαλείο για να βοηθήσουν γονείς και παιδαγωγοί τα παιδιά να κάνουν σωστές, ασφαλείς, και υγιεινές επιλογές.

Η φυσική συνέπεια μιας πράξης συμβαίνει όταν ο γονιός ή ο δάσκαλος δεν παρεμβαίνει και επιτρέπει στο παιδί να γευτεί από πρώτο χέρι τις συνέπειες που θα ακολουθήσουν με φυσικό τρόπο από τη συμπεριφορά που επέλεξε.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Είναι φυσική συνέπεια αν το παιδί σας επιμένει να μείνει μέχρι αργά και την επόμενη μέρα, αντί να τσακωθείτε μπορείτε να το αφήσετε να μείνει ξύπνιο ως αργά.  Την άλλη μέρα όμως θα το ξυπνήσετε στην ώρα του και θα το στείλετε σχολείο.  Το ότι θα νιώθει νυσταγμένο και κουρασμένο είναι η φυσική συνέπεια της συμπεριφοράς του (να μείνει μέχρι αργά) και αυτό του διδάσκει από πρώτο χέρι το μάθημα να κοιμάται στην ώρα του και να μην τσακώνεται για να μείνει ως αργά.  Μπορείτε επίσης να πείτε «αφού έμεινες αργά χτες, σήμερα δε θα δεις τηλεόραση, για να πας νωρίτερα στο κρεβάτι σου και να ξεκουραστείς».

Δεν είναι φυσική συνέπεια όμως, αν πείτε στο παιδί σας «αφού έμεινες αργά χτες, αυτή την εβδομάδα δε θα δεις τηλεόραση».  Η φυσική συνέπεια είναι το φυσικό, το αναμενόμενο άμεσο αποτέλεσμα της συμπεριφοράς.

Αυτό που συμβαίνει μετά από μία συμπεριφορά, είτε είναι κάτι θετικό είτε κάτι αρνητικό, θα επηρεάσει την πιθανότητα να ξανασυμβεί αυτή η συμπεριφορά.  Έτσι, αν αφαιρέσετε κάποιο προνόμιο του παιδιού (πχ να δει τηλεόραση ή να φάει ένα γλυκό) επειδή δε μάζεψε τα παιχνίδια του ή επειδή δεν έκανε τα μαθήματά του, είναι πιθανό ότι αυτό θα του στοιχίσει και την επόμενη φορά θα επιλέξει τη σωστή συμπεριφορά.  Αν όμως λάβει μια ανταμοιβή επειδή μάζεψε τα παιχνίδια του ή επειδή έκανε τα μαθήματά του, θα έχει ιδιαίτερο κίνητρο να επαναλάβει τη σωστή συμπεριφορά την επόμενη φορά.  Σε αυτή την περίπτωση βέβαια δεν έχουμε φυσικές συνέπειες, αλλά στέρηση προνομίων (είδος τιμωρίας) και ανταμοιβής.  Αυτές οι πρακτικές επίσης συνδυάζονται με τις φυσικές συνέπειες.

Τι πρέπει να κάνουμε;

Καταρχήν πρέπει να αγαπάμε τα παιδιά μας με όλη μας την καρδιά!  Ακόμα και όταν μας φέρνουν στα όριά μας!  Θα πρέπει να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι τα παιδιά μαθαίνουν τη σωστή συμπεριφορά με την καθοδήγησή μας.  Έτσι, το να τιμωρούμε σκληρά, ή ελαφρά αλλά για το παραμικρό, ή να τα αφήνουμε χωρίς κανένα όριο, δεν έχει κανένα θετικό αποτέλεσμα ούτε τους διδάσκει κάτι.  Τα παιδιά χρειάζονται καθοδήγηση αλλά και διδασκαλία του τι είναι σωστό και τι λάθος.

Οι φυσικές συνέπειες των πράξεων των παιδιών, όταν συνδυάζονται και με άλλους κανόνες διαπαιδαγώγησης, όπως την ανταμοιβή (πιο συχνά) αλλά και τη στέρηση προνομίων (πιο σπάνια) είναι επιστημονικά αλλά και πρακτικά τεκμηριωμένες μέθοδοι διαπαιδαγώγησης.  Όταν μάλιστα όλες αυτές οι πρακτικές εντάσσονται σε ένα γενικότερο πλαίσιο διαπαιδαγώγησης και φιλοσοφίας ανατροφής του παιδιού έχουν τα μέγιστα αποτελέσματα.

Τι διδάσκουν οι φυσικές συνέπειες

Ίσως το μεγαλύτερο μάθημα που διδάσκουν οι φυσικές συνέπειες είναι το ότι προετοιμάζουν τα παιδιά για την πραγματική ζωή.  Οι φυσικές συνέπειες επίσης διδάσκουν στο παιδί την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και τη λήψη σωστών και υγιεινών αποφάσεων.  Όταν υπάρχει σκέτη τιμωρία, παιδιά και γονείς μπαίνουν σε μια διαδικασία σύγκρουσης.  Επίσης, όταν τα παιδιά δε βιώνουν τις φυσικές συνέπειες των πράξεων τους, τείνουν να βρίσκουν άλλους λόγους για τη συμπεριφορά των γονιών τους.  Έτσι, το παιδί σκέφτεται: «η μαμά/μπαμπάς είναι κακή/κακός που δε με αφήνει να μείνω ως αργά», αντί να επικεντρωθεί στη φυσική συνέπεια «αν μείνω μέχρι αργά δε θα ξυπνάω το πρωί και θα είμαι κουρασμένος».

Πότε να χρησιμοποιήσετε τις φυσικές συνέπειες

Οι φυσικές συνέπειες δε λειτουργούν καλά με τα πολύ μικρά παιδιά, διότι εξελικτικά δεν είναι έτοιμα να αντιληφθούν ότι οι συνέπειες είναι το άμεσο αποτέλεσμα των πράξεων τους.  Από τη σχολική ηλικία και μετά μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά.  Βοηθάνε ιδιαίτερα στη διαχείριση προβλημάτων προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας.  Εννοείτε ότι προέχει η ασφάλεια του παιδιού και ποτέ δε χρησιμοποιούνται οι φυσικές συνέπειες όταν υπάρχει η παραμικρή υποψία κινδύνου για το παιδί.

Λέξεις-κλειδιά: παιδί, διαπαιδαγώγηση, ανατροφή, τιμωρία, προβλήματα συμπεριφοράς παιδιού, οικογένεια, γονείς, σχολές γονέων, ψυχολογία, Λίζα Βάρβογλη.

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ:

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και επιθυμείτε να το αναδημοσιεύσετε, παρακαλώ να συμπεριλάβετε το όνομα και την ιδιότητά μου, τον τίτλο του άρθρου και τη διεύθυνση του συγκεκριμένου ιστολόγιου.

 

 

Διαβάστε περισσότερα »

12 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΟΥΠΕΡ ΜΠΑΜΠΑ

Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D., Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

12 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΟΥΠΕΡ ΜΠΑΜΠΑ

«Καθένας μπορεί να γίνει πατέρας, αλλά κανείς πρέπει να είναι αληθινός άντρας για να γίνει μπαμπάς».

Συμφωνείτε ή διαφωνείτε;  Ο καλός μπαμπάς κάνει τεράστια διαφορά στη ζωή ενός παιδιού επειδή:

1- Γνωρίζει πώς να διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του.

 Ο καλός μπαμπάς αγαπάει τα παιδιά του, αλλά ξέρει να τους βάζει όρια.  Αποδοκιμάζει την κακή συμπεριφορά με τη δύναμη των λέξεων και όχι των χεριών του.  Δεν μειώνει ούτε γελοιοποιεί τα παιδιά του, αλλά τα σέβεται και τους δείχνει το σωστό δρόμο. 

Ο καλός μπαμπάς επίσης δεν επιβραβεύει συνέχεια το αναμενόμενο, πχ το παιδί που μάζεψε τα παιχνίδια του ή που διάβασε τα μαθήματά του.  Βοηθά το παιδί του να θέσει στόχους και επιβραβεύει την προσπάθεια προς την εκπλήρωση του στόχου.

2- Επιτρέπει στο παιδί του να κάνει μερικά λάθη

 Ο καλός μπαμπάς αναγνωρίζει ότι τα λάθη είναι ανθρώπινα και ότι τα παιδιά κάνουν λάθη επειδή αυτό είναι κομμάτι της εξέλιξής τους.  Ο καλός μπαμπάς θέτει τα όρια, ξέρει τι να ανεχτεί και σε τι να βάλει φρένο.  Όμως, πάντα καταλήγει στο ότι η ανευθυνότητα και η επαναλαμβανόμενη κακή συμπεριφορά δεν είναι πράγματα ανεκτά.  

3- Είναι ανοιχτόμυαλος

Ο καλός μπαμπάς αντιλαμβάνεται ότι η αλλαγή είναι μέρος της εξέλιξης του ανθρώπου: τα γούστα, οι επιθυμίες, οι ίδιοι οι άνθρωποι αλλάζουν με τον καιρό.  Καταλαβαίνει –ακόμα και αν δε συμφωνεί- ότι κάποιες συμπεριφορές, όπως τα βαμμένα μαλλιά, τα σκουλαρίκια στα αυτιά ή σε άλλα σημεία του σώματος είναι πιο συνηθισμένα απ’ ότι παλαιότερα και επιτρέπει στα παιδιά του συμπεριφορές που εντάσσονται σε ένα γενικότερο πλαίσιο ‘σωστού νέου πολίτη της εποχής’.

4- Διδάσκει στα παιδιά του να εκτιμούν καταστάσεις και πράγματα

Ο καλός μπαμπάς διδάσκει στα παιδιά του να μη θεωρούν δεδομένα τα πρόσωπα, τις καταστάσεις και τα υλικά αγαθά στη ζωή τους.  Τους διδάσκει ότι το κάθε τι έχει μια αξία, την οποία πρέπει να σεβόμαστε: τα παιχνίδια, η εκπαίδευση, τα ταξίδια κοστίζουν χρήματα.  Η καλή ατμόσφαιρα στην οικογένεια, οι φιλίες, οι ανθρώπινες σχέσεις ‘κοστίζουν’ σε συναίσθημα και προσπάθεια.  Ο καλός μπαμπάς μαθαίνει στα παιδιά του να εκτιμούν αυτά που έχουν και τους διδάσκει αντίστοιχες συμπεριφορές (δεν χαλάμε επίτηδες τα πράγματά μας, δεν πετάμε φαγητά, κοιτάζουμε το κόστος των πραγμάτων που αγοράζουμε, κλπ).  

5- Αποδέχεται ότι τα παιδιά του δεν είναι ακριβώς σαν και αυτόν

Ο καλός μπαμπάς αποδέχεται τη διαφορετικότητα και δεν περιμένει από τα παιδιά του να είναι ίδια με αυτόν πχ στις επιδόσεις στο σχολείο ή τα σπορ, ή το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν.  Σέβεται τη γνώμη τους και τις αξίες τους, εφόσον αυτές δε βλάπτουν το ίδιο το παιδί, την οικογένεια ή κάποιον άλλον. 

6- Αφιερώνει ποιοτικό χρόνο στα παιδιά του

 Ο καλός μπαμπάς ξέρει να αφιερώνει ποιοτικό χρόνο στα παιδιά του, σε κάθε ηλικία και στάδιο της εξέλιξής τους:  από αγκαλίτσα, νανούρισμα και ταχτάρισμα στη βρεφική ηλικία, σε παιχνίδια, σπορ, κινηματογράφο, αλλά και παρουσία του σε σχολικές ή αθλητικές εκδηλώσεις των παιδιών.  Βοηθάει στα μαθήματα και ωθεί το παιδί να αξιοποιεί σωστά το χρόνο του.  Επίσης,  αφιερώνει χρόνο στην επικοινωνία: πρώτα ακούει το παιδί και μετά συζητάει για τα θέματα που απασχολούν το παιδί.

7- Δίνει το καλό παράδειγμα

 Ο καλός μπαμπάς δίνει το καλό παράδειγμα στους σημαντικούς τομείς!  Θέλει να υιοθετήσουν τα παιδιά του υγιεινές συνήθειες;  Βάζει φρούτα και λαχανικά στο πιάτο του, δεν καπνίζει, πίνει με μέτρο.  Με τη στάση του δείχνει πώς χειριζόμαστε τις δύσκολες καταστάσεις και τους καυγάδες στην οικογένεια.  Με τη συμπεριφορά του διδάσκει τις συμπεριφορές που θέλει να καλλιεργήσει στα παιδιά.  Δεν θα τον δείτε ποτέ να κρατάει στο χέρι το τσιγάρο και παράλληλα να λέει στο παιδί του «απαγορεύεται να καπνίζεις!». Και βέβαια, ο καλός μπαμπάς δείχνει αγάπη, σεβασμό και τρυφερότητα στη γυναίκα του, και τονίζει πόσο σημαντική είναι η αγάπη και οι καλοί τρόποι στις σχέσεις και τη ζωή.

8- Είναι υποστηρικτικός και πιστός

 O καλός μπαμπάς υποστηρίζει τα παιδιά του: τα ενθαρρύνει να ανοίξουν τα φτερά τους, τους προσφέρει δυνατότητες, τους μαθαίνει καινούργια πράγματα, διορθώνει τα λάθη τους, και πιστεύει με όλη του την καρδιά ότι τα παιδιά του είναι ικανά και άξια.  Ο καλός μπαμπάς υποστηρίζει το παιδί του δημοσίως όταν έχει δίκαιο, αλλά του επισημαίνει πότε έχει άδικο.  Λειτουργεί και σαν δίχτυ ασφαλείας: ο μπαμπάς είναι εκεί ό,τι και αν συμβεί, μπορώ να πάω να του μιλήσω, να με καταλάβει και να με βοηθήσει (και όχι το μοτίβο της περασμένης γενιάς «Σσστ, μην το μάθει ο πατέρας σου!).

9- Θέτει προ(σ)κλήσεις στα παιδιά του

 O καλός μπαμπάς θέλει να φτάσουν τα παιδιά του το καλύτερο δυνατό σύμφωνα με τις δυνάμεις του καθενός.  Δεν έχει ένα αυθαίρετο στάνταρ για όλα τα παιδιά (πχ πρέπει να είσαι ο καλύτερος στο ποδόσφαιρο), αλλά αναγνωρίζει τις διαφορετικές κλίσεις και ικανότητες του κάθε του παιδιού και τις υποστηρίζει (πχ είσαι πολύ καλός στη ζωγραφική, συνέχισε, μη σταματάς να εξασκείσαι).  Ο καλός μπαμπάς προσφέρει ευκαιρίες-προκλήσεις στα παιδιά του για να κάνουν κάτι παραπάνω, κάτι παραπέρα, και να ωριμάσουν ως άτομα.  Τους αφήνει περιθώρια να κάνουν λάθη, να τα διορθώσουν, να μάθουν από αυτά, και δεν αφήνει τα παιδιά του να τελματώσουν σε ηθική, πνευματική ή σωματική τεμπελιά.

10- Διδάσκει μαθήματα ζωής στα παιδιά του

Η στάση ζωής που έχει ο ίδιος αλλά και τα διδάγματα που προσφέρει στα παιδιά του με τη συζήτηση σηματοδοτούν ένα ακόμα χαρακτηριστικό του καλού μπαμπά.  Ο μπαμπάς μαθαίνει στα παιδιά του πολλά πράγματα, από το να κάνουν ποδήλατο ή τρίπλες στη μπάλα στο πώς να ξυρίζονται, στο πώς να φέρονται στο ίδιο και το αντίθετο φύλο, πώς να ευχαριστιούνται τη ζωή τους και να απολαμβάνουν αυτά που έχουν.  Ο μπαμπάς αποτελεί βασική πηγή πρακτικής και κοινωνικής γνώσης για τα παιδιά του.

11- Προστατεύει την οικογένειά του με κάθε τρόπο

Ο καλός μπαμπάς είναι εκεί και προστατεύει την οικογένειά του ψυχικά και πρακτικά.  Είναι εκεί στα δύσκολα, με την παρουσία του εξισορροπεί τα πράγματα και προσφέρει υλική υποστήριξη με χρήματα και αγαθά αλλά και ψυχική υποστήριξη με το ψυχικό του σθένος και τη συμμετοχή του στα θέματα της οικογένειας. 

12- Δείχνει άνευ όρων αγάπη

Τελευταία αλλά και πολύ σημαντική ιδιότητα του καλού μπαμπά: αγαπάει τα παιδιά του με όλη του την καρδιά.  Ακόμα και αν τα παιδιά κάνουν λάθη, ακόμα και αν δεν είναι όπως τα είχε ονειρευτεί, ακόμα και αν πήραν δρόμο διαφορετικό από αυτόν που ο ίδιος προόριζε γι’ αυτά, αν τον απογοήτευσαν με τις επιλογές τους, ο καλός μπαμπάς αγαπάει τα παιδιά του όποιας ηλικίας και αν είναι αυτά, έτσι όπως είναι.  Και η αγάπη και η αποδοχή του μπαμπά είναι αυτή που τα κάνει να είναι καλά παιδιά.

Λέξεις-κλειδιά: παιδί, διαπαιδαγώγηση, ανατροφή, προβλήματα συμπεριφοράς παιδιού, οικογένεια, γονείς, σχολές γονέων, ψυχολογία, Λίζα Βάρβογλη.

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ:

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και επιθυμείτε να το αναδημοσιεύσετε, παρακαλώ να συμπεριλάβετε το όνομα και την ιδιότητά μου, τον τίτλο του άρθρου και τη διεύθυνση του συγκεκριμένου ιστολόγιου.

 

 

 

Διαβάστε περισσότερα »

7 Χαρακτηριστικά που έχουν οι Πετυχημένοι Γονείς και Όσοι Ασχολούνται με παιδιά!

 

Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D., Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

7 Χαρακτηριστικά που έχουν οι Πετυχημένοι Γονείς και Όσοι Ασχολούνται με παιδιά!

Αγάπη

Το πιο βασικό συστατικό για τη σωστή ψυχική και σωματική ανάπτυξη ενός παιδιού είναι η αγάπη.  Ο πετυχημένος γονιός εκφράζει την αγάπη του με πολλούς και διάφορους τρόπους: αφιερώνει χρόνο στο παιδί του για σοβαρά ή ‘χαζά’ πράγματα (διάβασμα, παζλ, ή γαργάλημα και τρελοπαιχνίδια), ακούει με προσοχή τι λέει το παιδί (χωρίς να σπεύδει να δώσει λύσεις ή να κρίνει), λέει στο παιδί με λόγια ότι το αγαπάει αλλά επίσης του το δείχνει με τη στάση του σώματος, την έκφραση του προσώπου του, τις αγκαλιές που δίνει.  Ο γονιός που αγαπάει το παιδί του βάζει όρια και διδάσκει ότι «όχι σημαίνει όχι» (κάτι που βοηθάει τον άνθρωπο και σε μεγαλύτερη ηλικία).  Όταν πρέπει να διορθώσει το παιδί του το κάνει δείχνοντας αγάπη και σεβασμό, και όχι κατακεραυνώνοντας το ή ακυρώνοντας το.  Ο γονιός λέει την αλήθεια, χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως «κακή συμπεριφορά» κλπ, αλλά δεν κατηγορεί το παιδί του ότι είναι κακό.  Ο γονιός που δείχνει αγάπη στο παιδί του δείχνει και λέει σε αυτό «σε αγαπώ και πιστεύω σε εσένα».

Αποτελεσματικός Δάσκαλος

Οι πετυχημένοι γονείς και όσοι ασχολούνται με παιδιά πρέπει να είναι και αποτελεσματικοί δάσκαλοι: διδάσκουν το παιδί όχι μόνο με λόγια, αλλά και με έργα.  Με δυο λόγια, οι ενήλικες είναι τα μοντέλα της καλής συμπεριφοράς που επιθυμούν να αποκτήσει το παιδί.  Όπως η γυμνάστρια δεν θα εμφανιστεί στο μάθημα με 15ποντες γόβες και στενή φούστα αλλά με αθλητικά και φόρμα, αντίστοιχα και ο γονιός θα πρέπει να εμφανιστεί ως άνθρωπος με τις ιδιότητες και τις ποιότητες που θέλει να διδάξει στο παιδί του.  Γονείς και όσοι ασχολούνται με παιδιά θα πρέπει να καθορίσουν κάποιες βασικές αξίες, ενδεικτικά μπορούμε αναφέρουμε τους καλούς τρόπους, τον σεβασμό, τη φιλικότητα, κλπ.  Οι ενήλικες καθορίζουν τους κανόνες, τους εφαρμόζουν οι ίδιοι και ζητούν από το παιδί να τους τηρήσει.  Όταν οι κανόνες δεν τηρούνται, θα πρέπει να υπάρχουν συνέπειες.  Ο αποτελεσματικός γονιός ανταμείβει την καλή συμπεριφορά και ωθεί το παιδί προς θετικές επιλογές.

Ελαστικότητα

Ελαστικότητα στη στάση του γονιού δε σημαίνει ότι λέει ‘ναι’ σε όλα και κάνει τα χατήρια του παιδιού χωρίς να το μαλώνει για τις άσχημες συμπεριφορές του.  Ελαστικότητα σημαίνει ότι ο γονιός αναγνωρίζει τις ανάγκες του παιδιού του καθώς αυτό μεγαλώνει και εξελικτικά αλλάζει στάδιο.  Ο γονιός δε συγκρίνει τα παιδιά του μεταξύ τους ή με άλλα παιδιά, δε βάζει όρους και ταμπέλες στην προσωπικότητα του παιδιού (είσαι τεμπέλης, φοβιτσιάρης..).  Ο πετυχημένος γονιός αντιλαμβάνεται τις ενδείξεις ή τα σημάδια που στέλνει το παιδί του, είτε είναι το κλάμα του μωρού, είτε τα ‘μούτρα’ που κατεβάζει ο έφηβος και αποφασίζει ποιος είναι ο καλύτερος χειρισμός της κατάστασης.  Ο πετυχημένος γονιός συναισθηματικά βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με το παιδί του: το καταλαβαίνει και είναι δίπλα του.

Αποδοχή του Εαυτού

Καλός γονιός δεν είναι συνώνυμο του τέλειος γονιός.  Αντίθετα, ο καλός γονιός αποδέχεται τον εαυτό του, αναγνωρίζει τα αδύνατά του σημεία και προσπαθεί να τα βελτιώσει.  Ο γονιός που δέχεται τον εαυτό του δέχεται και το παιδί του και δεν πέφτει στην παγίδα του να βλέπει μόνο τις ατέλειες του παιδιού του (όπως βλέπει τις δικές του) ούτε να βλέπει μόνα τα προτερήματά του αγνοώντας τις αδυναμίες του (όπως θα ήθελε να κάνει με τον εαυτό του).  Ο γονιός θα πρέπει να ακούει το ένστικτό του και να βαδίζει με γνώμονα το καλό του παιδί του στο παρόν και το μέλλον.  Όταν ο γονιός αποδέχεται και φροντίζει τον εαυτό του, δίνει το καλό παράδειγμα και στο παιδί να αποδέχεται και να φροντίζει τον εαυτό του, κάτι σημαντικό για την αυτοπεποίθησή του.

Ενεργητική Συμμετοχή

Οι γονείς και όσοι ασχολούνται με τα παιδιά δεν έχουν διακοσμητικό ρόλο, αλλά ενεργητική συμμετοχή στη ζωή του παιδιού τους!  Μην ξεχνάτε πώς ήταν όταν ήσασταν εσείς παιδιά!  Βρείτε το παιδί μέσα σας, γεμίστε ενθουσιασμό και ζωντάνια και συμμετέχετε ενεργητικά.  Μια δόση χιούμορ, μια δόση συμπόνιας, και μια δόση ευγνωμοσύνης απογειώνουν τη συνταγή!  Γνωρίστε τις επιθυμίες, τι αρέσει και τι δεν αρέσει στο παιδί σας, τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του.  Φροντίστε να ευθυγραμμίσετε τον τρόπο ανατροφής με την προσωπικότητα του παιδιού, ώστε να έχετε το καλύτερο αποτέλεσμα.

Παροχή Στοργής

Μην μπερδεύετε τη στοργή με την αδυναμία!  Είτε είστε μαμά είτε μπαμπάς, μια δόση στοργής είναι πάντα απαραίτητη στη σχέση γονιού-παιδιού.  Μπορείτε να δείξετε στο παιδί σας την άνευ όρων αποδοχή σας προς το άτομό του (προσοχή, ΟΧΙ στη συμπεριφορά του).  Τι σημαίνει αυτό;  Ότι αγαπάτε το παιδί γι’ αυτό που είναι και όχι για τις καλές του επιδόσεις.  Αν κάνει λάθη, αταξία, ή υπάρχει κάποιο πρόβλημα, τότε διαχωρίζεται το γεγονός ότι το αγαπάτε από το ότι η πράξη του ήταν λανθασμένη.  Συγχωρέστε το παιδί όταν κάνει κάτι άσχημο και δείξει μεταμέλεια.  Αν ξέρετε ποιες συμπεριφορές είναι πραγματικά λάθη ή εξερεύνηση που συμβαδίζει με το εξελικτικό του στάδιο, μπορείτε να είστε πιο ανεκτικοί.  Χρειάζεται να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες από το παιδί. Αλλά επίσης χρειάζεται να έχετε και ένα θετικό όραμα για το παιδί και την εξέλιξή του, και με κάποιον τρόπο να το μοιραστείτε αυτό μαζί του!

Επικοινωνία

Η οικογενειακή επικοινωνία δεν είναι πάντα κάτι εύκολο, είναι όμως προτεραιότητα αν επιθυμείτε να είστε πετυχημένοι γονείς.  Κλείστε κινητά, ακίνητα τηλέφωνα, εφημερίδες, περιοδικά, κομπιούτερ και ό,τι άλλο αποσπά την προσοχή σας και ακούστε ενεργητικά το παιδί σας:  γνέψτε με κατανόηση, ρωτήστε επεξηγηματικές ερωτήσεις και μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα, να νουθετήσετε ή να πάρετε την κατάσταση στα χέρια σας.  Επικυρώστε το πώς αισθάνεται το παιδί σας, ακόμα και αν δε συμφωνείτε με το τι έγινε (πχ στεναχωρήθηκε επειδή μια συμμαθήτρια του πήρε τη σειρά του).  Δώστε επιλογές, καθοδηγήστε, δείξτε καλοσύνη και σεβασμό.  Παρηγορήστε, ενθαρρύνετε, υποστηρίξτε το παιδί σας!

 Λέξεις-κλειδιά: παιδί, διαπαιδαγώγηση, ανατροφή, προβλήματα συμπεριφοράς παιδιού, οικογένεια, γονείς, σχολές γονέων, ψυχολογία, Λίζα Βάρβογλη.

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ:

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και επιθυμείτε να το αναδημοσιεύσετε, παρακαλώ να συμπεριλάβετε το όνομα και την ιδιότητά μου, τον τίτλο του άρθρου και τη διεύθυνση του συγκεκριμένου ιστολόγιου.

 

 

Διαβάστε περισσότερα »

Καλώς να μας έρθεις μωράκι!!

Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D., Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

11 συμβουλές για να βοηθήσετε το μεγαλύτερο παιδάκι σας να δεχτεί το καινούριο μωρό

 

1. Ξεκινάμε από τα απλά!  Εξηγείστε στο μεγαλύτερο παιδάκι σας ότι το αγαπάτε πάρα πολύ και ότι το αδερφάκι του δεν πρόκειται να του πάρει τη θέση!  Αυτός είναι ο μεγάλος φόβος των μικρών παιδιών: ότι το μωρό θα τα αντικαταστήσει και ότι οι γονείς θα αγαπάνε το μωρό περισσότερο. Εξηγείστε ότι αυτό το αδερφάκι θα μεγαλώνοντας θα είναι καλή παρέα.  Πείτε στο μεγαλύτερο παιδάκι σας ότι έχοντας αδερφάκι δε θα νιώθει ποτέ μοναξιά και περιγράψτε μελλοντικές θετικές εμπειρίες: θα έχεις κάποιον να παίζεις όταν επιστρέφεις από τον παιδικό/το σχολείο.
2. Δηλώστε στο μεγαλύτερο παιδάκι σας ότι το αγαπάτε πάρα-πάρα πολύ και ότι πάντα θα το αγαπάτε δύο χρόνια περισσότερο (ή όσα χρόνια διαφορά έχει με το μωρό), αφού γεννήθηκε πρώτο και το έχετε παιδάκι σας για περισσότερο χρόνο!  Προσοχή εδώ, ΔΕΝ λέμε ότι το αγαπάμε περισσότερο από το μωρό, αλλά για ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ.
3. Δώστε το καλό παράδειγμα!  Περιγράψτε θετικές εμπειρίες με αδέρφια: πχ αν εσείς ή ο πατέρας του έχετε αδέρφια, μοιραστείτε τις ωραίες στιγμές και το πόσο σπουδαίο είναι.  Δώστε παραδείγματα από φίλους τονίζοντας το παιχνίδι, τη συνεργασία, την παρέα, την αλληλεγγύη.
4. Διαβεβαιώστε το παιδάκι σας ότι η αγάπη δεν τελειώνει και δεν εξαντλείται και ότι θα το αγαπάτε πάντα.
5. Δείξτε στο παιδάκι σας φωτογραφίες και βίντεο απ’ όταν το ίδιο ήταν μωρό.  Συζητήστε μαζί του για το πόσο μικρούτσικο ήταν και πόση ανάγκη φροντίδας είχε στο τάισμα, στο άλλαγμα, στο κοίμισμα, κλπ.  Εξηγήστε του ότι θα πρέπει να φροντίζετε το καινούργιο μωρό με τον ίδιο τρόπο.  Με αυτό τον τρόπο θα βοηθήσετε το μεγαλύτερο παιδάκι σας να καταλάβει ότι και το ίδιο έλαβε την ίδια φροντίδα και προσοχή όταν ήταν μωρό και ότι το αγαπούσατε το ίδιο με το μωρό.  Καθησυχάστε το παιδάκι σας ότι όσο το μωρό μεγαλώνει θα γίνεται όλο και πιο αυτόνομο και θα χρειάζεται λιγότερο από το χρόνο σας.
6. Μιλήστε για το παιδάκι σας για την καινούργια εμπειρία του μωρού στο σπίτι: εξηγήστε του ότι τα μωρά είναι «εύθραυστα» και κάντε εξάσκηση με το πώς πιάνουμε εύθραυστα αντικείμενα (με κούκλες, αυγά, τη γάτα σας, κλπ).  Εξηγήστε ότι τα μωρά στην αρχή κοιμούνται και κλαίνε (ελπίζω ολόψυχα να συμβούν αυτά τα δύο με αυτή τη σειρά και όχι αντίστροφα!) αλλά ότι μεγαλώνοντας θα θέλουν να παίζουν με το μεγάλο τους αδερφάκι.
7. Τονίστε στο παιδάκι σας τον σημαντικό ρόλο του μεγάλου αδερφού/της μεγάλης αδερφής.  Συζητήστε με όλα όσα θα μπορεί να κάνει με το μωρό, από το να του τραγουδάει και να κουνάει το καρότσι, μέχρι να του διδάξει αργότερα τα γράμματα και τους αριθμούς.  Τονίστε ότι το μωρό πάντα θα θαυμάζει το μεγαλύτερο αδερφάκι του που πάντα θα ξέρει τόσα πολλά και θαυμαστά πράγματα!
8. Συζητήστε για τα συναισθήματα.  Εξηγήστε ότι τα μεγαλύτερα αδερφάκια μερικές φορές νιώθουν στεναχωρημένα ή ζηλεύουν το μωρό επειδή η μαμά δίνει πολλή προσοχή σε αυτό, αλλά καθησυχάστε το μεγαλύτερο παιδάκι σας ότι το αγαπάτε πολύ.  Συμφωνείστε σε μια φράση όπως «μαμά σε θέλω μαζί μου» που θα σας τη λέει όταν στεναχωριέται ή όταν ζορίζεται και υποσχεθείτε ότι θα του αφιερώνετε το χρόνο που χρειάζεται.
9. Δώστε συναισθηματικό χώρο στο παιδί και μην ακυρώνετε τα συναισθήματά του.  Αν το παιδί δηλώσει θυμωμένο ή ότι ζηλεύει, μην προσπαθήσετε να κουκουλώσετε ή να εξαλείψετε το αρνητικό συναίσθημα.  Δεχτείτε ότι αισθάνεται έτσι, αλλά τονίστε του ότι δεν επιτρέπεται να χτυπάμε/τσιμπάμε/σκουντάμε κλπ όταν είμαστε θυμωμένοι.  Βοηθήστε το παιδί να εκφράσει τα συναισθήματά του και καθοδηγήστε το ώστε να νιώσει όμορφα (πχ παινεύοντας τα κατορθώματά του, τονίζοντας τα θετικά του, κλπ).
10. Προγραμματίστε!  Δώστε στο μεγαλύτερο παιδάκι σας έναν ρόλο (πχ βοηθός σας την ώρα του ταίσματος).  Οργανωθείτε ώστε να έχετε ποιοτικό χρόνο με το μεγαλύτερο παιδί σας και τονίστε του ότι αυτό γίνεται επειδή ακριβώς είναι μεγάλο και μπορεί να κάνει τέτοια ωραία πράγματα.
11. Και τελευταίο: επιστρέφοντας στο σπίτι από το μαιευτήριο φροντίστε να φέρετε ένα δώρο που το ‘στέλνει’ το καινούργιο μωρό στο μεγαλύτερο αδερφάκι του!

 

Όλα τα παιδιά, σε κάθε ηλικία αντιδρούν στη γέννηση ενός μωρού.  Αν όμως είστε προετοιμασμένοι για τα ζητήματα που θα προκύψουν, θα προετοιμάσετε το παιδί σας για τις αλλαγές που θα έρθουν και θα δημιουργήσετε μια συνεργατική σχέση βασισμένη στην αγάπη και την επικοινωνία.  Με αυτό τον τρόπο η προσαρμογή στον ερχομό του νέου μέλους θα είναι ευκολότερη και ομαλότερη για όλη την οικογένεια.

Καλώς να δεχτείτε το μωράκι σας!

Λέξεις-κλειδιά: μωρό, παιδί, διαπαιδαγώγηση, ανατροφή, αδέρφια, προβλήματα συμπεριφοράς παιδιού, οικογένεια, γονείς, σχολές γονέων, ψυχολογία, Λίζα Βάρβογλη.

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ:

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και επιθυμείτε να το αναδημοσιεύσετε, παρακαλώ να συμπεριλάβετε το όνομα και την ιδιότητά μου, τον τίτλο του άρθρου και τη διεύθυνση του συγκεκριμένου ιστολόγιου.

 

 

Διαβάστε περισσότερα »

Πώς να γίνετε ο γονιός που χρειάζεται το παιδί σας

Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D., Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Πώς να γίνετε ο γονιός που χρειάζεται το παιδί σας

Ξέρετε τι είναι αυτό που κάθε παιδί επιθυμεί περισσότερο απ’ όλα;  Αν απαντήσατε «να γίνεται κάθε φορά το δικό του» κάνετε λάθος!

Αγάπη και Αποδοχή.  Πάνω απ’ όλα τα παιδιά θέλουν κάποιον να τα αγαπάει, ότι και αν γίνει.  Τα παιδιά επιθυμούν να έχουν την αποδοχή και την αγάπη του γονιού ακόμα και όταν κάνουν λάθη, ή πείσματα ή αταξίες.  Πολλές φορές αυτές οι συμπεριφορές αποτελούν τεστάρισμα «με αγαπάει η μαμά/ο μπαμπάς ότι και αν γίνει;».  Οι φωνές, τα νεύρα, οι απειλές, οι τιμωρίες έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, επειδή το παιδί τις καταγράφει ως έλλειψη αγάπης και αποδοχής. Το παιδί χρειάζεται γονείς που ακούν αυτά που έχει να πει, που δε του φωνάζουν όταν κάνει λάθος, που καταλαβαίνουν την οπτική του γωνία, που χαίρονται με τις χαρές του και στεναχωριούνται με τις στεναχώριες του (παραδεχτείτε το, πόσες φορές δεν έχετε προσπεράσει κάποια μικρή χαρά ή στεναχώρια του παιδιού σας, κρίνοντάς την ασήμαντη;).

Συναισθηματική ωριμότητα και Εμπιστοσύνη.  Το παιδί σας χρειάζεται γονείς που είναι συναισθηματικά ώριμοι, που μπορούν να ελέγξουν τη δική τους απογοήτευση και τα δικά τους νεύρα για να βοηθήσουν το παιδί όταν έχει ένα ξέσπασμα, όταν γκρινιάζει, όταν παραπονιέται, όταν κλαίει, ακόμα και όταν αυτό συμβαίνει και το παιδί έχει άδικο. Το παιδί σας χρειάζεται έναν γονιό που πιστεύει σε αυτό, που πιστεύει στις δυνάμεις και τις ικανότητες του παιδιού του και έχει ένα θετικό όραμα για τον καλύτερο εαυτό του παιδιού, ακόμα και την ώρα που το μόνο που βλέπει μπροστά του είναι κακή συμπεριφορά.

Το κάθε παιδί αξίζει να έχει έναν τέτοιο γονιό.  Βέβαια, δεν είναι πάντα δυνατό να είμαστε έτσι, αφού κι εμείς είμαστε άνθρωποι, με τις αδυναμίες μας!  Όμως, αν αισθάνεστε ότι σε αυτή τη φάση η ζυγαριά γέρνει προς την αρνητική πλευρά και θα επιθυμούσατε να αυξήσετε το ποσοστό των θετικών γονεϊκών πρακτικών δεν είναι αργά για να ξεκινήσετε τώρα και να δώσετε στον εαυτό σας τη στήριξη που χρειάζεται και αξίζει για να γίνετε το είδος του γονιού που επιθυμείτε.

Συχνά οι γονείς κολλούν σε έναν αρνητικό κύκλο δικών τους συμπεριφορών.  Αυτό σχετίζεται συχνά με τη συμπεριφορά του παιδιού: η δύσκολη προσχολική ηλικία, τα ξεσπάσματα και τα ζόρια της προεφηβείας, το ρόλερ-κόστερ και τα δράματα της εφηβείας… Αν το καλοκοιτάξει κανείς, τα προβλήματα και οι δυσκολίες έρχονται και επανέρχονται σε κύκλους. 

Εσείς επιθυμείτε να βλέπετε τα δύσκολα ή τα ωραία;  Συχνά η στάση μας εξαρτάται από το πώς βλέπουμε τα πράγματα: αν στην ανατροφή των παιδιών διαρκώς εστιάζουμε στα προβλήματα και τις δυσκολίες, τότε είναι φανερό ότι θα νιώθουμε μονίμως ζορισμένοι και πιεσμένοι.  Αν πάλι επιλέξουμε να δούμε τα καλά και τα θετικά της ανατροφής και δεχτούμε ότι οι δυσκολίες είναι ένα μικρός μέρος της όλης διαδικασίας, τότε παίρνουμε τα θετικά και ξεπερνάμε πολύ ευκολότερα τα αρνητικά.

Αλήθεια, αν είχατε ένα φυτό που σας άρεσε πολύ και ξαφνικά το βλέπατε να κιτρινίζει, να ζαρώνουν τα φύλλα του, να μαραίνεται, τι θα κάνατε;  Θα θυμώνατε μαζί του και θα του βάζατε τις φωνές για να αναπτυχθεί σωστά;  Φυσικά και όχι!  Θα προσπαθούσατε να βρείτε τι φταίει και ποιες είναι οι ανάγκες του: μήπως δεν έχει αρκετό φως;  Μήπως δεν έχει αρκετό νερό;  Μήπως δεν έχει αρκετό χώρο για να αναπτυχθεί;  Ακριβώς η ίδια αναλογία ισχύει και για το παιδί σας!  Και για εσάς τον ίδιο ή την ίδια, ως γονιό!! 

Γιατί να μη δώσετε στον εαυτό σας τη λιακάδα και τη φροντίδα που χρειάζεται; Αν διαρκώς αυτομαστιγώνεστε και κατηγορείτε τον εαυτό σας, αυτό δε σας κάνει καλύτερο γονιό!  Μια τέτοια στάση δε σας επιτρέπει να στηρίξετε τον εαυτό σας, να ανασυγκροτήσετε τις δυνάμεις σας, να διατηρείτε την ψυχραιμία σας και να ελέγχετε τα συναισθήματά σας και τις αντιδράσεις σας.  Μπορεί η προσχολική, η παιδική, η προεφηβική ή εφηβική ηλικία να σας φαίνεται ατελείωτη, όμως πριν το καταλάβετε, το παιδί σας θα έχει μεγαλώσει και θα είναι ένα ανεξάρτητο άτομο.  Κάθε μέρα σε αυτή τη φάση της μικρής ηλικίας το παιδί σας δημιουργεί αναμνήσεις, αναπτύσσει νευρωνικούς συνδέσμους στον εγκέφαλό του, θέτει τις βάσεις για το πώς θα σχετίζεται με τους ανθρώπους στην υπόλοιπη ζωή του.

Αν χρειάζεστε περισσότερη στήριξη, προσφέρετέ την απλόχερα στον εαυτό σας.  Τι χρειάζεστε για να είστε πιο ήρεμοι;  Περισσότερο ύπνο;  Λιγότερο στρες;  Λιγότερα πράγματα μέσα στην ημέρα σας ώστε να υπάρχει χρόνος με το παιδί σας;  Μήπως χρειάζεστε μια γερή δόση αγάπης για τον εαυτό σας και το παιδί σας, με την κατανόηση ότι ούτε εσείς ούτε αυτό θα είναι ποτέ ‘τέλειο’;

Λοιπόν;  Ξέρετε πώς να είστε αυτού του είδους ο γονιός;  Αν είστε σαν τους περισσότερους γονείς που ξέρω, ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΗΔΗ πώς να είστε αυτού του είδους ο γονιός.  Το επόμενο βήμα θα είναι να γίνετε ο γονιός που επιθυμείτε να είστε!

Να είστε πάντα καλά, για εσάς τους ίδιους και για τα παιδιά σας!

Λέξεις-κλειδιά: παιδί, διαπαιδαγώγηση, ανατροφή, προβλήματα συμπεριφοράς παιδιού, οικογένεια, γονείς, σχολές γονέων, ψυχολογία, Λίζα Βάρβογλη.

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ:

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και επιθυμείτε να το αναδημοσιεύσετε, παρακαλώ να συμπεριλάβετε το όνομα και την ιδιότητά μου, τον τίτλο του άρθρου και τη διεύθυνση του συγκεκριμένου ιστολόγιου.

 

 

Διαβάστε περισσότερα »

Oι καλύτεροι 10 τρόποι να καλλιεργήσετε καλή συμπεριφορά στα παιδιά σας χωρίς τιμωρία!

Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D., Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Οι καλύτεροι 10 τρόποι να καλλιεργήσετε καλή συμπεριφορά στα παιδιά σας χωρίς τιμωρία!

Θέλετε να συντελεστεί ένα μικρό «θαύμα» στο ίδιο σας το σπίτι;

Ξέρετε γιατί τα παιδιά έχουν κακή συμπεριφορά;  Επειδή συχνά αισθάνονται ότι οι μεγάλοι δεν τα καταλαβαίνουν ή δεν τα αγαπούν.  Όταν μάλιστα ο γονιός προσπαθεί με νεύρα, φωνές και διάφορες τιμωρίες να επιβάλει τη σωστή συμπεριφορά, τότε πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο από το επιθυμητό!  Γιατί συμβαίνει αυτό;  Επειδή τα παιδιά μαθαίνουν αυτό που βιώνουν.  Αν δώσετε μια ξυλιά στο παιδάκι σας που χτύπησε την αδερφή του, τι του διδάσκετε με την πράξη σας;  Ότι μπορεί να χτυπάει την αδερφή του.  Παρόλα αυτά, με τα λόγια του λέτε το αντίθετο «μη χτυπάς την αδερφή σου» και παράλληλα του δίνετε εσείς μία (και δεν εννοώ ότι το ξυλοφορτώνετε ή ότι το κακοποιείτε).  Φερθείτε στα παιδιά όπως θέλετε να φέρονται και αυτά στους άλλους!  Δηλαδή, με κατανόηση και συμπόνια.  Με τι φωνές, τις τιμωρίες, τις απειλές, τα νεύρα και τα παρόμοια διδάσκουμε αυτό που θέλουμε να αποφύγουμε: την επιθετική συμπεριφορά.

Η τιμωρία καταστέλλει την κακή συμπεριφορά, για λίγο όμως.  Αν λοιπόν επιθυμείτε να μεγαλώσετε ένα χαρούμενο, υπεύθυνο, πετυχημένο παιδί, τότε θα πρέπει να αναθεωρήσετε.

Εννοείται ότι βάζουμε όρια και ότι δεν ανεχόμαστε την κακή συμπεριφορά.  Το ζητούμενο είναι με ποιόν τρόπο το πετυχαίνουμε;

1. Ελέγξτε τα συναισθήματά σας και τα ξεσπάσματά σας.  Είστε το μοντέλο θετικής συμπεριφοράς!  Από το δικό σας παράδειγμα θα μάθει το παιδί σας πώς να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του.   Αν έχετε θυμώσει, μη βάλετε τις φωνές και μην κάνετε κάτι που θα το μετανιώσετε όταν ξεθυμώσετε.  Πάρτε μια βαθιά ανάσα.  Νιώστε την αγάπη που έχετε για το παιδί σας.  Συζητήστε, διορθώστε, καθοδηγήστε το παιδί, αλλά μην το εκδικηθείτε.

2. Αναγνωρίστε τα συναισθήματα του παιδιού.  Όταν το παιδί είναι στρεσαρισμένο, θυμωμένο ή αγχωμένο η φυσιολογία του εγκεφάλου είναι τέτοια, που δεν του επιτρέπει να καταλάβει.  Αντί να αρχίσετε τα πολλά λόγια και εξηγήσεις προσφέρετε ένα "Time-In" (το αντίθετο του “Time-Out”) όπου στην ουσία παραμένετε μαζί με το παιδί και το αφήνετε να ξεσπάσει ελεγχόμενα, με την παρουσία σας.  Στόχος είναι να προσφέρετε στο παιδί σας μια ‘αγκαλιά’, κυριολεκτικά και μεταφορικά, μέχρι να ηρεμήσει.  Η συναισθηματική έκφραση σε ένα περιβάλλον αποδοχής και ασφάλειας βοηθά το παιδί να επεξεργαστεί αυτά τα συναισθήματα και να μάθει να ηρεμεί τον εαυτό του.  Μέσα από την ασφάλεια και τη σιγουριά που θα προσφέρει η παρουσία σας την ώρα της ‘κρίσης’, θα μπορέσετε να συζητήσετε με το παιδί όταν ηρεμήσει.  Και όταν ηρεμήσει θα νιώθει τόσο καλύτερα και τόσο πιο κοντά σε εσάς που θα είναι ανοιχτό να το καθοδηγήσετε στο σωστό και να του επισημάνετε το λάθος.

3. Να θυμάστε πάντα πώς μαθαίνουν τα παιδιά.  Τα παιδιά ‘χτίζουν’ τη γνώση σταδιακά, σαν να έχουν μια σκαλωσιά και προσθέτουν λίγο-λίγο.  Ένα παράδειγμα είναι το πώς μαθαίνουν να διαβάζουν: οι γονείς διαβάζουν στο παιδί βιβλία, κάνουν την όλη εμπειρία διασκεδαστική, και στη συνέχεια το παιδί περιγράφει τι βλέπει στις εικόνες, λει απ’ έξω την ιστορία, αργότερα μαθαίνει τα γράμματα, σταδιακά συλλαβίζει, και τέλος μαθαίνει να διαβάζει αυτόνομα.  Η επανάληψη και η ρουτίνα διαδικασιών βοηθά το παιδί να μάθει.  Αντίστοιχα, το παιδί μαθαίνει να λέει ‘ευχαριστώ’ και ‘παρακαλώ’, να περιμένει τη σειρά του, να μοιράζεται, κλπ μέσα από τη δημιουργία ρουτίνας.  Αν το παιδί σας δεν κάνει κάτι σωστά και του βάλετε τις φωνές δε θα λύσετε το πρόβλημα.  Αν όμως δημιουργήσετε τη ‘σκαλωσιά’ και τη ρουτίνα που θα το βοηθήσει να μάθει τη διαδικασία, τότε θα μάθει να κάνει σωστά το ζητούμενο.

4. Πρώτα συνδεθείτε συναισθηματικά, μετά διορθώστε τη συμπεριφορά. Τα παιδιά φέρονται άσχημα όταν δε νιώθουν καλά για τον εαυτό τους.  Συνδεθείτε συναισθηματικά με το παιδί σας και δώστε του έτσι κίνητρο να βγάλει προς τα έξω τον καλύτερό του εαυτό. Πριν πείτε στο παιδί τι κάνει λάθος, δείτε τα παρακάτω:

Γονατίστε στο επίπεδο το παιδιού, κοιτάξτε το στα μάτια και πέστε: "Βλέπω ότι έχεις θυμώσει πολύ...Παρακαλώ όχι δάγκωμα, όχι τράβηγμα μαλλιών.. Χρησιμοποίησε λέξεις και πες μου τι θέλεις".

Πάρτε το παιδί αγκαλιά: "Το παιχνίδι είναι ωραίο και θέλεις να παίξεις κι άλλο.  Όμως έφτασε η ώρα για ύπνο".

Ακουμπήστε το χέρι σας στον ώμο ή το γόνατο του παιδιού: " Φοβάσαι να μου πεις για τη ζημιά/την αταξία στο σχολείο".

5. Βάλτε όρια – με μια γερή δόση κατανόησης.  Οι κανόνες και τα όρια είναι απαραίτητα.  Ωστόσο, όταν τα βάζουμε θα πρέπει επίσης να κατανοούμε και την οπτική του παιδιού και να του το δείχνουμε.  Όταν τα παιδιά αισθάνονται ότι τα καταλαβαίνουμε, δέχονται τα όρια και τους κανόνες ευκολότερα.. 

"Δεν τραβάμε μαλλιά! Θύμωσες που η αδερφή σου χάλασε το παιχνίδι σου, αλλά πρέπει να πεις με λόγια τι συμβαίνει."

"΄Ωρα για ύπνο! Ξέρω ότι θα ήθελες να παίξεις και άλλο, αλλά μπορείς να συνεχίσεις το παιχνίδι αύριο".

6. Να θυμάστε ότι η κακή συμπεριφορά εκφράζει μια πραγματική ανάγκη του παιδιού –όσο συγκαλυμμένο και αν είναι κάτι τέτοιο.

Το παιδί που έχει κακή συμπεριφορά έχει επίσης κάποιο λόγο που φέρεται έτσι, ακόμα και αν ο λόγος από την οπτική του ενήλικα δεν είναι αρκετά καλός.  Η άσχημη συμπεριφορά δείχνει ότι το παιδί μέσα του νιώθει άσχημα.   Τσεκάρετε: ίσως είναι στρεσαρισμένο, χρειάζεται περισσότερο χρόνο μαζί σας, περισσότερο ύπνο, περισσότερο χρόνο χαλάρωσης ή την ευκαιρία να κλάψει και να εκτονώσει τα συναισθήματά του.  Φροντίζοντας την ανάγκη που είναι κρυμμένη πίσω από την κακή συμπεριφορά την εξαλείφετε!

7. Μάθετε να λέτε ΝΑΙ.  Συχνά οι γονείς ξεχνούν να πουν στο παιδί ΝΑΙ, και χρησιμοποιούν το ‘όχι’ και την άρνηση.  Ωστόσο τα παιδιά κάνουν με χαρά σχεδόν οτιδήποτε που είναι δοσμένο με θετικό τρόπο.  Την επόμενη φορά που έχει φτάσει η ώρα για μπάνιο και ύπνο και το παιδί σας δε θέλει να αφήσει το παιχνίδι, δοκιμάστε μια διαφορετική προσέγγιση, χρησιμοποιώντας το ΝΑΙ αντί το όχι όταν βάζετε όρια:  "ΝΑΙ, έφτασε η ώρα να πας για μπάνιο και για ύπνο.  ΝΑΙ, μπορείς να πάρεις τα λαστιχένια σου παιχνίδια και ΝΑΙ, θα σου βάλω από το σπέσιαλ αγαπημένο σου αφρόλουτρο και ΝΑΙ, θα σου διαβάσω ένα παραμύθι.  ΝΑΙ, θα σε βοηθήσω να μαζέψεις τα παιχνίδια σου και ΝΑΙ, μπορούμε να κρατήσουμε τον πύργο που έχτισες με τα τουβλάκια για να τον βρεις αύριο το πρωί».   Τα παιδιά ανταποκρίνονται με γενναιόδωρη διάθεση που ταιριάζει με τη δική σας.  

8. Σε καθημερινή βάση βρείτε χρόνο για να είστε κοντά με το παιδί σας, δίνοντάς του τον ιδιαίτερο χρόνο που χρειάζεται μαζί σας.  Κλείστε κινητό, κομπιούτερ και οτιδήποτε άλλο απασχολεί την προσοχή σας και πέστε στο παιδί σας «για τα επόμενα 20 λεπτά είμαι όλη δική σου.  Τι θέλεις να κάνουμε;».  Ακολουθήστε την επιθυμία του παιδιού σας και μην ξεχνάτε τις αγκαλίτσες, τα φιλάκια, το γαργάλημα και όλα αυτά που αγαπάνε τα παιδιά και λειτουργούν ως αγχολυτικά και ως τόνωση της σχέσης τους μαζί σας.  Δώστε το 100% της προσοχής και της αγάπης σας.  Τα παιδιά που ξέρουν ότι έχουν καθημερινά τον δικό τους ιδιαίτερο χρόνο με τον γονιό τους κυριολεκτικά ανθίζουν, επειδή νιώθουν ασφάλεια, μπορούν να εκφραστούν συναισθηματικά και έτσι ‘χτίζουν’ καλή συμπεριφορά.

9. Δείξτε συμπόνια στον εαυτό σας και συγχωρέστε τον.  Είναι ανθρώπινο να κάνετε λάθη και να έχετε κακές στιγμές.  Δε γίνεται να είστε καλός γονιός αν αισθάνεστε άσχημα για τον εαυτό σας, όπως και το παιδί δε μπορεί να συμπεριφερθεί σωστά αν νιώθει άσχημα για τον εαυτό του.  Πάντα υπάρχει δυνατότητα να φτιάξετε ή να βελτιώσετε τη σχέση σας με το παιδί σας.  Γιατί να μην ξεκινήσετε τώρα κιόλα;

10. Στα δύσκολα, αγκαλιάστε τον εαυτό σας, κυριολεκτικά και μεταφορικά!  Και μετά αγκαλιάστε το παιδί σας.  Η συναισθηματική σύνδεση και η αγάπη βοηθάει να περάσουν τα δύσκολα, να εξομαλυνθούν καταστάσεις και να επιστρέψει η ηρεμία και η ισορροπία.

Δεν τα πολυπιστεύετε τα παραπάνω;  Δοκιμάστε τα για μια εβδομάδα και απολαύστε το υπέροχο αποτέλεσμα.

Λέξεις-κλειδιά: παιδί, διαπαιδαγώγηση, ανατροφή, προβλήματα συμπεριφοράς παιδιού, οικογένεια, γονείς, σχολές γονέων, ψυχολογία, Λίζα Βάρβογλη.

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ:

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και επιθυμείτε να το αναδημοσιεύσετε, παρακαλώ να συμπεριλάβετε το όνομα και την ιδιότητά μου, τον τίτλο του άρθρου και τη διεύθυνση του συγκεκριμένου ιστολόγιου.

 

 

Διαβάστε περισσότερα »